EMPROVİZASYON İK

   Uzun bir aradan sonra yeni mezun hakkında yazı yazmak istedim. Çünkü bazı farklılıkları ve bazı şeylerin neden olmadığını, olmaması gerektiğini anladım diyelim. O yüzden şimdi yazacağım yazıda yeni mezun olmuş fakat henüz iş bulamamış arkadaşlarıma gelsin. İş bulamayışınızın nedeni siz değilsiniz. Her gün gelişen ve benimsenen dünya halleri diyebiliriz. Dünya'da ki bir insan bile her gün gelişen olaylara ve sisteme ayak uydurmayı kendine alışkanlık edinmiş ve inovasyonu benimsemişse imkanı yok ki sizin ondan aşağı kalır yanınız olsun. Çünkü o insan gelişen sürece kendini adamışsa tabi ki sistem o insana adapte olur. Kısacası bu süreçte gelişen kişiye + sisteme odaklanmaktan başka çareniz yok. Aslında asıl amacım bunu lanse etmek değildi. Ben size başka bir şey anlatmak istiyorum. Kendi iş hayatına atılma sürecimde yaşadığım değişikliklerden. Uzaylı olmadan önce, uzaylı olduktan sonra.

   Geçtiğimiz Ekim ayında PERYÖN 16. Dünya İnsan Yönetimi Kongresi'nin hemen ertesi günü düzenlenen '' İnsan Kaynaklarının Güçlü Kalemleri Buluşuyor '' organizasyonuna da katılma fırsatını yakalamıştım. Organizasyon İK'da Blog Yazarı Sevgili Melis Tiftikci'nin emeği ve Bereket Döner'in sponsorluğunda Barbaros Point Otel'de gerçekleşti. Melis'e güzel daveti ve organizasyondaki ilgisinden dolayı teşekkürlerimi iletiyorum. Bu organizasyonun amacı İK Blog yazarlarını bir araya getirmek ve birlikte kalıcı bir şeylere imza atmaktı ama en önemlisi takım olabilmekti. Çünkü Türkiye'nin dört bir yanında yazan bloggerlar var ve herkesin birbiriyle aynı zaman diliminde etkileşim kurması güç oluyor. Hepimiz sosyal medya üzerinden iletişim halinde olsak bile ne yazık ki bu birbirimizi tanımaya yeterli değil.

   Peryön'ün 20 Ekim 2016 'da gerçekleştirdiği 16. Dünya İnsan Yönetimi Kongresi'nden bahsetmek istiyorum size. Yoğun bir katılım söz konusuydu. Çeşitli kurum stantları kurulmuştu ama en çok ilgiyi kahve standı ve Hürriyet İK'nın hazırlamış olduğu fotoğraf bölümü gördü. İnsan Kaynakları Bloggerlarından da güzel bir katılım vardı. Çoğu göremediğim tanışma fırsatını yakalayamadığım insanlarla çok güzel bir bağ kurmama sebep oldu. Konuşmacıların hepsinden tek tek bahsetmek yerine beğeni ile dinlediklerimi sadece isimle belirtip ama ayrı bir beğeniyle ve sabırsızlıkla merak edip dinlemeyi beklediğim konuşmacıdan biraz uzunca bahsetmek istiyorum.

   1. İdil Türkmenoğlu - İnsan Kaynakları ''Gerçekten'' Neleri Yapmaktan Sorumludur?

   2. Ongun Tan - Yalın Ayak İnovasyon

   3. Veysel Berk - Her Problem Bir Girişimdir

   4. Prof.Clutterbuck - Yetenek Yönetimi Sorun mu Çözüm mü?

   5. Mehmet Kocabaş - Daha Önce Hiç Anlatmadıklarım; Çünkü Bugün Değişik Bir Gün

   6. İpek Aral - Göç ile Gelen Gündem

   7. Kubilay Özerkan / Yonca Tokbaş / Ediz Hun - Kalbiyle Konuşanlar

Bu yazı da benimde oldukça keyif aldığım ve üniversite sunumumda gerçekleştirdiğim örgütlerde zamanı yönetme becerisinden bahsetmek istiyorum. İnsan oğlunun dünyaya gözlerini açtığı andan, ölümüne kadar olan süreçte en çok yarıştığı konu ne elle tutabildiğimiz ne de gözümüzle yarattığı değişiklikler haricinde görebildiğimiz ''zaman''. Peki göremediğimiz ve ellerimizde dokunamadığımız sürekli akan bir şeyi bizim durdurmamız mümkün mü ? Tabi ki değil. Fakat yönetmemiz mümkün. Bu yazıda da zamanımızı nasıl yönetip, iş hayatımızda nasıl verimli hale getirebiliriz ondan bahsedelim.

Zaman yönetiminde en temel unsur '' karar vermek ve uygulamaya geçmek'' tir. Kısıtlanmış bir zamanın içindeyseniz eğer o işi sizin kadar iyi yapabilecek insanlarla bu durumu planlayıp süreci daha kolay ve hızlı bir biçimde atlatabilirsiniz. İş hayatına atıldığınız andan itibaren yönettiğiniz işiniz için yaptıklarınız, zamana karşı verdiğiniz savaş, ortaya koyduğunuz emek .. baktığınızda aslında hepsinin zamanı doğru yönlendirmekten ve süreci planlı geçirmekten geçtiğini anlayacaksınız. Zamanın doğru kullanılamaması durumunda para, enerji ve verimlilik gibi kayıplara da yol açabilir. Peter Drucker'in bir sözü var zaman doğru yönetilemiyorsa hiç bir şey doğru yönetiliyor sayılmaz. Yapılan bir araştırmaya göre yöneticilerin kontrolleri altında tutabildikleri zaman süresi toplam zamanlarının sadece %25'ini oluşturmaktadır. Bu oran ne kadar artarsa yöneticinin etkililiği de o kadar artacaktır. Bir örgütte sadece tek bir kişinin zamanı kendi başına yönetmesi tabi ki de etkili olmayacaktır. Kurum içerisinde bulunan her çalışanın üzerine düşen görevi iyi bilmemesi, aksatması ve zamanında yapmaması da bağlantılı çalıştığı birimleri de etkileyecektir. Zamanı kullanma şekli alışılagelmiş zamanımızdan, zamanı yönetmeyi öğrenme sürecine geçiş kolay bir süreç mi? Değil. Pratik zamanla benimsenecek bir süreç. İşinizi iyi yapabilmeyi ve ne yapıp yapmamanızı bilmenizi gerektiriyor. Zamanını yönetmeye ve iş hayatına yeni atılanlar için önerebileceğim (benimde başlangıçta ve hala daha uyguladığım) ;

Bir defteriniz olsun ve her gün önem sırasına göre yaptığınız - yapacağınız işleri not alın, ardından gün içinde gelen - gelecek günlere yayılacak işler içinde hem başlangıç hemde bitiş sayfaları açın kendinize. İşinizle alakalı telefonda konuştuğunuz kişiye ve konusuna kadar not alın. Abartma demeyin yoğun anlarınızda o konu öyle bir yerden çıkıyor ki ben ne zaman konuşmuştum ne olmuştu diye sendeleme yaşıyorsunuz. Başlangıçta bu şekilde ilerlerseniz süreci yönetmeniz takıldığınız anda toparlanmanız  daha az zaman alacaktır. Son olarak neye ne kadar zaman ayırmanız gerektiğini bilin, çünkü zaman öyle bir şey ki aldığını hiç bir zaman aynı şekilde geri veremiyor. Bu hem özel hayatınız için öyle hemde iş alanında.

OHAL'de hemen birlikte güzel bir Cv hazırlayalım. Ne dersiniz? 

Cv dediğimiz olay, biz iş bulmaya karar verdiğimiz dakika hali hazırda her zaman bulunması gereken bizi görüşmeden önce görücüye kısaca tanıtan evrak; tabi size göre.

Peki ya İK'ya göre?

İşte işin en can alıcı noktası bu. Cv'nin bizim için değil, aslında karşı tarafı nasıl etkileyeceği önemli olan. Kendi gözünüzden değilde karşı tarafın sizi nasıl görmek isteyeceğini düşünerek ilerleyin. Bir reklam veyahut mimarlık alanında başvuru yapacaklar için tabiki de Cv'de yaratıcılık söz konusu olmalı, hatta farklı görsel projelerle bile karşılarına çıkabilirsiniz. Peki ya diğer departmanlarda riske atmaya gerek var mı ? Beklenilen Cv türleri neler? Klasik bir Cv'de nasıl fark atarım, henüz yeni mezunum Cv'im nasıl olmalı, mesleğimin hiç bir renkli tarafı yok diyorsanız, aşağıdaki yazıyı okumaya başlayabilirsiniz.

   Bir yıl önce bugün,  öğrencilikten terfi ettikten sonra yaptığım ilk mülakat sonucunda kendim için ve geleceğim de planladığım hedeflerime ulaşmak adına çizmiş olduğum yolun ilk adımını attım. Yazmaya mülakatımda bana yönlendirilen ''İK blogları var bunları takip ediyor musun?'' sorusuna karşın, olumsuz geçen mülakatın çıkışında ''ben niye takip edeyim onlar beni takip etsin'' diye bir serzenişte bulunarak böyle bir atılım yaptım. ''O ne öz güven o'' dediğinizi duyar gibiyim ama serzenişi mi sakın üstünüze alınmayın çünkü o zamanlar çok sosyal medya insanı olmamın aksine gerçekten hiç birinizi bilmiyordum, mülakatında vermiş olduğu gerginlik ve kötü sonucu itibari ile böyle bir şey söylemiş bulundum, yoksa şimdi hepinizi tek tek yazılarınızı severek takip ediyorum. 

   Ben bu blogu ilk zamanlar ''Yeni Mezun İK Blog'' adı altında açmıştım. Çünkü o zamanlar yeni mezun olmuş ve yeni mezuna çok az fırsat tanındığını gördüğüm, şartları kaf dağına çıkaran insanlara ithafen dışarıdan bakıldığında nasıl göründüklerini, ne şekilde düşüncelerde yer ettiklerini görmelerini sağlamak adına yazmaya başlamıştım. Yararlı oldum mu bilmiyorum, bu düşünce biçiminin ördüğü duvarı tek başıma yumruklamam tabi ki de hasar bırakacaktır, yıkmaya yetmeyecektir. Ben sadece katıldığım onca mülakattan ( ki daha bitmedi bu mülakatlar), tanıdığım insanlardan ve kurumlardan asla olmamam/olmam gereken profilleri deneyim alarak kendime kazandırmaya çalıştım ve çalışmaya da devam edeceğim. Çok eleştirdim, eleştirdiğim kadar insanlar tarafından da henüz kulağıma gelmese de eleştirildiğime inanıyorum.

   5 Haziran Pazar günü Point Otel Barbaros'da gerçekleşen EasyHR ve İmpress İletişim'in düzenlediği lansmana Merdiye Eker'in daveti ile katılma fırsatı yakaladım.  EasyHR lansmanının benim için çok farklı bir yanı var. Katıldığım ilk blogger toplantısı, yani ilk defa sevgili bloggerlar ile tanışma fırsatı yakalamış oldum. Etkinlik sunumunu Yusuf Talus gerçekleştirdi. 

   Günümüzde çok eleştirilen kuşaklar arasındaki farklılığın, en önemli, belirgin özelliği girişimcilik ve inovasyona nasıl şekil verdikleri konusu. 2 Haziran'da gerçekleşen 1. Kurum İçi Girişimcilik ve İnovasyon Konferansın da kuşaklar arasındaki uçurumda ne gibi farklılıklar yer aldığını, 13 değerli konuşmacının düşünce, fikir, sunum ve şirket kültürlerini tanıtarak inovasyon yaratmada nasıl bir strateji izlediklerini dinleme fırsatı buldum. Konferans 09.00-17.30 ' a kadar sürdüğü için çok fazla ayrıntıya giremeyeceğim kısa-kısa sunumu, görselliği, ve anlatış biçimiyle hafızamda yer edinen konuşmacılardan bahsetmek istiyorum.

Aylin SATUN OLSUN

   Konferansın başlangıcını Aylin Satun Olsun yaparak kısaca girişimcilik, inovasyon ve konferansın amacından bahsetti. Kurum içi girişimciliği tanımlarken hayalleri gerçekleştiren insan, kişi yada kişiler olarak tanımladı. Kısaca inovasyonun sınırların kalktığı noktada devreye girdiğini vurguladı ve Aylin Hanımın inovasyon hakkındaki bu söylemi benim hafızamda kalıcı yer edindi. Neden buradayız? Çünkü;

   Girişi performans değerlendirme ve performans yönetiminin tanımını yaparak arasındaki farkı ayırmaya çalışalım. 

   Performans değerlendirme; çalışanların belirli bir dönemdeki fiili başarı durumlarını ve geleceğe ilişkin gelişme potansiyellerini belirlemeye yönelik çalışmalardır.

   Performans yönetimi; yönetici ve çalışanların karşılıklı beklentilerini birbirine aktardıkları, kişinin performansını planladıkları, yöneticinin sağladığı destekle planlara ulaşmaya çalıştıkları, yöneticinin etkili geri bildirim sağladığı ve sürecin sonunda bir değerlendirme yaptığı sistemdir.

   Bugün bir tanıtım yazısı ile sizlerleyim. 1. Kurum İçi Girişimcilik ve İnovasyon Konferansından sizlere söz etmek istiyorum. 1. KİGİK adından da anlaşıldığı üzere Girişimcilik ve İnovasyon adına düzenlenecek olan bir organizasyon. Bu etkinlik 2 Haziran 2016 Perşembe günü ASO Company, Atölye İstanbul ve Time Public Relations sponsorluğunda, Tarihi Bira Fabrikası Atölye İstanbul'da, 12 profesyonel konuşmacının yer alacağı mükemmel bir ekip ile gerçekleşecek. 

  Organizasyona benimde aklımda her daim olan  ''Girişimci ruhunu nasıl barındırabilirim? '' sorusuna cevap bulma amacı ile katılım göstereceğim. Çünkü hepimizin geleceğine dair planladığı ve yapmak istediği hayata geçirmek adına ''Girişimcilik'' düşünceleri var. Bunun için gerekli  materyaller olan finans, psikolojik ve sosyal riskler büyük rol oynamakta. Bir diğer konu olan ''İnovasyon'' bulunduğumuz zamanın 22. yy. iş hayatının olmazsa olmazlarından ve girişimciliği hayata geçirdikten sonra devamlılığının gelmesini sağlayan önemli konulardan biri. Sizinde düşüncelerinizde ve geleceğinizde plandığınız bir girişimcilik adımı varsa bu konferansa katılmalısınız.

   Şimdi de biraz Sakarya Üniversitesinin Kariyer Günlerinin 2. gününden bahsedelim. Bugün Mıtsubıshı Elektric ve Ford Otosan'ın sunumu bizimleydi. İlk olarak;

MITSUBISHI ELEKTRİC/SAVAŞ CENEVİZ

   Savaş Bey ''MITSUBISHI ELEKTRIC'' hakkında kısa bir tanımlamada bulundu. Kuruluşun benimsemiş olduğu felsefenin ''daha iyisi için değişim'' yani İnovasyon'a açık olduklarını belirtti. Çevre duyarlılığına ve enerji tasarrufuna önem verdiklerini, ''Çevresel Vizyon 2021'' adlı başlığı ile dile getirdi.

   Sakarya Üniversitesi...

   Kariyer günlerinin açılışı ile başlamayacağım. İlk biraz Sakarya Üniversitesinin benim için yerinin ayrı olduğunu ve her ne kadar mezunu olamasam da kendimi gerçekten oranın bir parçası gibi hissettiğimi belirtmek istiyorum. O yüzden içimde apayrı bir heyecan ile yollara düştüm. Bu fırsatı değerlendirmeliyim dedim. İyi ki de koyulmuşum yollara. Hem bizim GençLogger adlı platformun altında buluştuğumuz arkadaşlarım ile yüz yüze ilk defa gelip, birbirimizi daha yakından tanıma ve analiz etme fırsatı bulduk. Hemde benim Bursa'dan da arkadaşım olan Esin BUDAKLI ile uzun zamandır planladığımız Sakarya turumuzu gerçekleştirmiş olduk. Gelecek planlarım arasında olan bir hayalimi daha gerçekleştirmiş oldum. Bundan sonra bir ayağımda Sakarya'da yani şu ki İK alanında iş arayışıma bir şehir daha kattım.

   Kariyer günlerine gelecek olursak;

  Okulun öğrencilerinden oluşan ''İKK'' yani ''İnsan Kaynakları Kariyer Kulübü''nün hazırlamış olduğu Kariyer Günlerini büyük bir keyif ile izleme fırsatını yakaladım. Bu arada kulüpte bulunan ve bu organizasyonda görev alan öğrenciler, hocalar ve çeşitli kurumlardan gelen eğitmenleri canı gönülden tebrik ediyorum, 20. yıla yakışır şekilde bir Kariyer Günleri bahşettiniz bizlere. Toplamda üç gün sürdü fakat ben iki gününe Blogger arkadaşım Gökhan KOCABIYIK ile birlikte katılım gösterebildik. Gönül isterdi ki daha fazla kalayım daha çok zaman geçirme tanıma fırsatı bulayım. Kariyer Günlerinin ilk gününe start verecek olursak yazımızda, ilk konuğumuz;

   Motive olmanın en net cümlesi ''asla vazgeçme'' bana göre. İnsanız ve yaşamımız boyunca bir çok mücadele vermek zorundayız. Bu zorlu mücadeleler sırasında hepimiz çöküşler yaşamaktayız. Bazı anlar toparlanmakta güçlük çekip pes etme yoluna gireriz.Ne istediğimizi bilmek, kimin etkisi veya yaşamı gerçek anlamda yaşanabilir kılan etmenlerin neler olduğunu fark etmek bizim elimizdedir. Size yön veren düşüncelerin, zorlukların ve tükenmişliğe iten olguların yoluna girmeden en hafif hasarla sıyrılabilirsiniz. Tek yapmanız gereken en kötü anda dahi pozitif düşünebilmek. '' Evet ben bunun üstesinden gelebilirim'' diyerek kendinizi bilinç altınıza gerekli sinyali göndermiş olursunuz. Verdiğiniz komutu algılayan bilinç altı, yaşadığınız sorunlu bölgeyi bulup oranın çözüm üretmesi gerektiğini kabullenir ve beyin gücünüz yaşadığınız soruna daha ılımlı ve çözüm getirebilecek bulgular sergiler. Buda aklın bir oyunu. Hayatınızı siz şekillendirir, siz yön verirsiniz.

   Bugünün anlam ve önemi, bizim milletimiz ve dünyanın bir çok yerinde amacından çıkmış derecede anımsanmakta; eminim bugünün neden ''Dünya Emekçi Kadınlar Günü'' olduğunu bilmeyen çoğu kişi var. Çünkü bugünün ismini bile artık sadece ''Kadınlar Günü'' olarak lanse etmekte ve bugüne özel kutlamalar, partiler ve bir çok mağazada indirim rüzgarlarına kapılmaktayız.

   Ben de bilmiyordum bugünün anlamının ne olduğunu üç yıl öncesine kadar. O zamandan beri kutlamıyor, hiç bir kutlamayı da almıyorum, kutlayanlara da neyi kutluyorsun bugün diyorum!

   Bundan 159 yıl önce yani 8 Mart 1857'de New York'ta bir dokuma fabrikasında çalışan 40.000 kadın işçi, 16 saatlik iş gününün 10 saate indirilmesi ve ücretlerde artışın yapılması için greve başlarlar. Grevi durdurmak isteyen polis eylemcilere saldırır ve fabrika yönetiminin de desteğiyle kadın işçiler fabrikaya kilitlenir. O esnada fabrikada bir yangın çıkar, fabrikanın önünde ki bariyerler yüzünden kadın işçilerimiz kaçamaz ve 129 kadın işçimiz yanarak can verir. Ardından 1910 yılında Danimarka'nın Kopenhag kentinde toplanan 2. Uluslararası Sosyalist Kadın Konferansı'nda Clara Zetkin'in önerisiyle ''8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü'' olarak anılmaya başlandı.