'' Bir gün bir kanalın  müdürü ile randevulaştık. Reklam müdürü denilince akla ne gelir? Güzel giyimli, diksiyonu düzgün, bakımlı bir kişi. Ancak görüşmede karşıma gelen kişi ayakkabılarının arkasına basan elinde tesbih bir adam. Şaşırdım. Konuşmaya çalıştım olmadı, anlamayı denedim ne mümkün. Aynı dili konuşmuyorduk sanki. Sonra görüşmeyi çözümsüzlükle bitirdik. Eğer iletişim mezunları başka sektörlere kayar kendi işlerine sahip çıkmazsalar, böyle reklam müdürlüğü pozisyonlarına hak etmeyen adamlar gelir. Mesleğine sahip çık. Sen çıkmazsan başka biri çıkacaktır. Çünkü doğa boşluk kabul etmez.''